- Whisky
- Single Malt Whisky
- Jack Wieber Inchgower 18 YO
Jack Wieber Inchgower 18 YO
Herkomst
Schotland,
Speyside
Speyside
De distilleerderij van Inchgower ligt in het noordoosten van de Speyside , aan de kust, even ten zuiden van de plaats Buckie. De naam Inchgower is afkomstig uit de omgeving, waar de distilleerderij zich bevindt. “Gower” betekend in het Schots “tuin”.
De distilleerderij (jespreekt uit “inskauwer”) werd in het jaar 1871 gebouwd door Alexander Wilson, een neef van de oorspronkelijke oprichter. Hij verplaatste de oorspronkelijke distilleerderij van zijn oom, vanuit de plaats Lintmill (ten zuiden van Cullen) naar de huidige locatie. de reden van de verhuizing was dat de huur van de grond waarop de distillery stond zou verdubbelen. De nieuwe plek van de distilleerderij was goed uitgezocht, er was een prima waterbron voor het distileren en een beek voor het koelwater in de directe omgeving, deze worden nu nog steeds gebruikt . De vernieuwde distilleerderij werd in 1871 afgebouwd en was in die tijd een model distilleerderij, met kuiperij en een smederij en ook een timmerbedrijf. In de jaren ’30 wisselden de eigenaren snel, eerst de gemeente Buckie daarna Arthur Bell. De nieuwe eigenaren verbouwden in 1966 de gehele distilleerderij, het aantal stills werd verdubbeld en de moutvloeren werden buiten gebruik gesteld, men ging deze als warehouses gebruiken. Er staan nu in het stillhouse twee wash stills en twee spirit stills, die met stoom verhit worden. Men gebruikt bij Inchgower voor de vergisting zes washbacks, gemaakt van Oregon pine. Voor de rijping worden zowel bourbon- als refill sherryvaten gebruikt. Het water voor het brouwen komt van een bron die in de Hill of Menduff ligt. Het koelwater haalt men nog steeds uit de langs de distilleerderij stromende Burn of Buckie. Van de totale productie wordt slechts 1 tot 2 procent als single malt gebotteld.
De distilleerderij (jespreekt uit “inskauwer”) werd in het jaar 1871 gebouwd door Alexander Wilson, een neef van de oorspronkelijke oprichter. Hij verplaatste de oorspronkelijke distilleerderij van zijn oom, vanuit de plaats Lintmill (ten zuiden van Cullen) naar de huidige locatie. de reden van de verhuizing was dat de huur van de grond waarop de distillery stond zou verdubbelen. De nieuwe plek van de distilleerderij was goed uitgezocht, er was een prima waterbron voor het distileren en een beek voor het koelwater in de directe omgeving, deze worden nu nog steeds gebruikt . De vernieuwde distilleerderij werd in 1871 afgebouwd en was in die tijd een model distilleerderij, met kuiperij en een smederij en ook een timmerbedrijf. In de jaren ’30 wisselden de eigenaren snel, eerst de gemeente Buckie daarna Arthur Bell. De nieuwe eigenaren verbouwden in 1966 de gehele distilleerderij, het aantal stills werd verdubbeld en de moutvloeren werden buiten gebruik gesteld, men ging deze als warehouses gebruiken. Er staan nu in het stillhouse twee wash stills en twee spirit stills, die met stoom verhit worden. Men gebruikt bij Inchgower voor de vergisting zes washbacks, gemaakt van Oregon pine. Voor de rijping worden zowel bourbon- als refill sherryvaten gebruikt. Het water voor het brouwen komt van een bron die in de Hill of Menduff ligt. Het koelwater haalt men nog steeds uit de langs de distilleerderij stromende Burn of Buckie. Van de totale productie wordt slechts 1 tot 2 procent als single malt gebotteld.